Bertus Dekker is wekelijks minimaal twintig uur op het sportcomplex Boerbos in Rolde te vinden. Hij verricht daar samen met vele vrijwilligers allerlei hand- en spandiensten voor de club die hem zo na aan het hart ligt. ,,We willen dat het park er altijd goed bijligt’’, vertelt de voormalige vedette van Rolder Boys. ,,Bij Rolder Boys werken we met commissies. Ik ben voorzitter van de commissie ‘Park en Materiaal’ en zit daarom automatisch in het bestuur van Rolder Boys. We zorgen ervoor dat het park er goed bij ligt en ik zorg voor de aanschaf van onder andere ballen, kleding en netten. Persoonlijk vind ik dat erg belangrijk. Je neemt immers geen zitting in die commissie om er snel weer uit te stappen. Je moet er voor staan en weten wat je doet,’’ Bij de thuiswedstijden van Rolder Boys fungeert Dekker als bestuurslid van dienst altijd als het eerste aanspreekpunt. Hij ontvangt de gasten, zoals de tegenpartij en de scheidsrechters in de bestuurskamer.
Nog altijd contact met Johan Derksen
In de bestuurskamer komt snel aan het licht dat Dekker tijdens zijn actieve carrière ook een belangrijke rol vervulde. Een levensgrote foto van de voorhoede van een ijzersterk elftal knalt als het ware de bestuurskamer binnen. Het was de vijfmans voorhoede van een supersterk Rolder Boys, waarin Dekker als midvoor het ene fraaie doelpunt na het andere produceerde. Op die foto staat ook de welbekende Johan Derksen, die als linksbuiten in het elftal speelde. ,,We zijn met vijf A-junioren dat jaar ervoor naar het eerste elftal overgeheveld.’’ Het bleek een gouden greep te zijn, want Rolder Boys werd met de vijf ‘jonkies’ meteen kampioen. Johan Derksen verliet het elftal niet lang daarna. Hij stapte de profwereld binnen bij het jeugdinternaat van Go Ahead Eagles. ,,Ik heb altijd contact met Johan gehouden’’, vertelt Dekker. ,,Sinds hij in Grolloo woont laat hij zijn hond regelmatig in de bossen achter onze velden uit. Daar tref ik hem nog regelmatig.’’
Knieblessure betekende het eind van de carrière van Dekker
Ook Dekker was voorbestemd om een prachtige carrière te krijgen. FC Groningen ontdekte dat er een doelpuntenmachine in Rolde rondliep. Hij werd voor een proefwedstrijd in Groningen uitgenodigd. Er zou er nog één volgen, maar die werd uiteindelijk geschrapt omdat de goalgetter met een ernstige knieblessure kreeg te maken. De knie bleef hem parten spelen in zijn verdere voetballeven. Gedesillusioneerd nam Dekken nog geen dertig jaar oud afscheid. Hij moest in Utrecht nog een vervelende knieoperatie, maar toen was het over en uit.
Een onvergetelijk toernooi
Dekker trainde nog even een jeugdelftal, maar hield zich daarna alleen nog fit met fietsen op een hogesnelheidsfiets en hardlopen. ,,Ik fiets nu nog dagelijks als het niet regent. Zeker wel tien duizend kilometer per jaar. Ik houd er beslist niet van om stil te zitten. Jaarlijks gaan we ’s winters naar de bergen om te skiën. Dekker denkt met een lyrisch gevoel nog vaak terug aan zijn bewogen carrière. De randverschijnselen ervan roepen nog altijd nostalgische herinneringen op. Zo kijkt hij met veel plezier terug op een bijzonder voetbaltoernooi in Zuidlaren. Johan Derksen nodigde hem destijds uit om samen met zijn ploeggenoten Jans Nijboer en Gert Jan Kooy mee te doen aan een horecatoernooi in Zuidlaren. Ook enkele muzikanten zoals Harry Muskee en een paar teamgenoten van het roemruchte elftal van Muskee, het negende van Achilles 1894 waren van de partij evenals een paar jongens uit het noordelijke profmilieu zoals Matheus Korte, de vader van Jan. Het werd een onvergetelijk toernooi, waarin vele anekdotes het licht zagen.
Foto: Het roemruchte gelegenheidselftal in Zuidlaren. Bovenste rij staand: vierde van links
Harry Muskee (Cuby), vijfde van links Bertus Dekker. Zittend: helemaal links Johan Derksen
